UE stoi przed trudnymi wyzwaniami, w tym zmianami demograficznymi, a państwa członkowskie dostosowują swoje praktyki emerytalne i systemy emerytalne, aby były trwałe i odpowiednie. Jednak reformy emerytalne często prowadzą do kompromisów między stabilnością a adekwatnością, a to nie jest bez ceny w postaci nierówności zdrowotnych.
Stecy Yghemonos
W ciągu ostatniej dekady państwa członkowskie zreformowały swoje systemy emerytalne, aby poprawić ich stabilność średnio- i długoterminową. Jednak w kontekście przyspieszającego starzenia się społeczeństwa i obecnego kryzysu gospodarczego osiągnięcie celów polityki emerytalnej staje się coraz większym wyzwaniem. Celem emerytur jest zapewnienie odpowiedniego strumienia dochodów na emeryturze, który nie tylko zastąpi dotychczasowe dochody, ale zapewni przyzwoity standard życia. Dla 20% obywateli UE w wieku 65 lat lub starszych, których dochody emerytalne są tuż poniżej lub tuż powyżej progu zagrożenia ubóstwem, stosunkowo niewielkie podwyżki lub spadki emerytur mogą mieć konsekwencje zmieniające życie: wsparcie emerytalne jest jedną z najważniejszych broni zagrożenie ubóstwem, złym stanem zdrowia i wykluczeniem społecznym. Zapewnienie odpowiedniego wsparcia emerytalnego jest zatem istotnym elementem środowiska sprzyjającego godnym i zdrowym warunkom życia.
Pomyślne podniesienie wieku emerytalnego zależy od środków w miejscu pracy i rynku pracy, które umożliwiają i zachęcają kobiety i mężczyzn do zachowania zdrowia i dłuższej pracy. Istnieją wyraźne granice dotyczące tego, w jakim stopniu na praktyki zarządzania wiekiem w pracy mogą wpływać struktury motywacyjne w emeryturach. Sprostanie wyzwaniu adekwatności emerytur wymaga zatem zdecydowanych wysiłków na rzecz promowania dłuższego i zdrowszego życia zawodowego poprzez politykę zatrudnienia i stosunków pracy.
Chociaż strategia „Europa 2020” kładzie nacisk na miejsca pracy o wyższej jakości i lepszej jakości oraz skupia się na pozytywnych zmianach zatrudnienia (które są decydującymi czynnikami dla pracowników w zakresie nabywania uprawnień emerytalnych), skuteczne wyeliminowanie luk w emeryturach ma również kluczowe znaczenie dla walki z nierównościami społecznymi i zdrowotnymi. Aby osiągnąć sprawiedliwość społeczną i efektywność ekonomiczną, reforma systemów emerytalnych UE powinna uwzględniać istniejące nierówności zdrowotne i oczekiwaną długość życia w zdrowiu w całym gradiencie społecznym. Powszechnie proporcjonalne działania – o skali i intensywności proporcjonalnej do poziomu niekorzystnej sytuacji – oraz solidarność wewnątrzpokoleniowa i międzypokoleniowa również powinny być uznawane za fundamenty solidnych krajowych systemów ochrony socjalnej. Ponieważ po prostu nie stać nas już na utratę potencjału pracy i wykluczenie społeczne, pilnie potrzebna jest perspektywa inwestycji społecznych i zdrowotnych, aby z powodzeniem przygotować przyszłość Europy. Właśnie to wspiera obecnie Komisja Europejska poprzez niedawno wprowadzony pakiet inwestycji społecznych. W końcu starość jest jak wszystko inne. Aby odnieść sukces, musisz zacząć wcześnie!
Komunikaty prasowe EuroHealthNet: EuroHealthNet podkreśla związek między emeryturami a równością zdrowia
16 lutego 2011
Stecy Yghemonos
Rolą Stecy jest zarządzanie i rozwijanie Europejskiej Platformy na rzecz Zdrowia i Równości Społecznej (PHASE) jako organu wspierającego i zorientowanego na działania dla członków EuroHealthNet oraz szerszego grona partnerów z odpowiednich dziedzin, którzy chcą i są w stanie pracować nad szerszymi determinantami zdrowia . Poprzez aktywne kontakty, gromadzenie i analizę danych wywiadowczych, sprawozdawczość i rzecznictwo celem jest pozytywny wkład w osiągnięcie celów strategii „Europa 2020”, walkę z nierównościami społecznymi i zdrowotnymi oraz wdrożenie pakietu inwestycji społecznych, który zapewnia ramy dla głównego nurtu ochrony zdrowia. w innych politykach poprzez rozwój zintegrowanych podejść. Ponadto Stecy Yghemonos zarządza planem pracy EuroHealthNet w ramach programu UE na rzecz zatrudnienia i inwestycji społecznych (EaSI).