Οι τρέχουσες κρίσεις έχουν οδηγήσει σε έντονη αύξηση των ανισοτήτων σε ολόκληρη την ΕΕ. Ενα νέο Έκθεση Science-for-Policy πρόσφατα απέδειξε την επίδραση που είχαν οι αυξήσεις στις ενεργειακές δαπάνες και τις δαπάνες των νοικοκυριών στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό στην Ευρώπη. Πώς μπορούμε όμως να σπάσουμε αυτόν τον κύκλο;
Η Sophie McGannan από το Κέντρο Υγείας και Ευρώπης του NHS συζητά τον αντίκτυπο του να βάλεις τον εαυτό σου στη θέση ενός εργαζόμενου στη γειτονιά και δίνει τη δυνατότητα στις κοινωνίες να γίνουν προληπτικές στην αντιμετώπιση περιστάσεων που δημιουργούν ευπάθεια.
Τι είναι ο κοινωνικός αποκλεισμός;
Ορίζεται από το ο Ευρωπαϊκό Ίδρυμα για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας (Eurofound) καθώς, «μια διαδικασία μέσω της οποίας άτομα ή ομάδες αποκλείονται πλήρως ή εν μέρει από την πλήρη συμμετοχή στην κοινωνία στην οποία ζουν», ο κοινωνικός αποκλεισμός μπορεί να έχει επιζήμιες επιπτώσεις στην υγεία και την ευημερία ενός ατόμου. Στο πλαίσιο της υγείας και της κοινωνικής περίθαλψης υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός κοινωνικά αποκλεισμένων ατόμων των οποίων οι ανάγκες δεν αναγνωρίζονται ή δεν καλύπτονται από τις τρέχουσες δομές και υπηρεσίες.
Σε 2017, 112.8 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) ζούσαν σε νοικοκυριά με κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού. Το 16.9% του πληθυσμού στην ΕΕ κινδύνευε από τη φτώχεια ακόμη και μετά από κοινωνικές μεταβιβάσεις σύμφωνα με τη Eurostat. Συχνά αυτά τα άτομα ή ομάδες περνούν από το δίχτυ της τρέχουσας παροχής υπηρεσιών και περνούν απαρατήρητα μέχρι να εμφανιστεί μια κρίση και να προκληθεί βλάβη – επηρεάζοντας την ευημερία τους, την κοινωνία συνολικά, καθώς και το κόστος υγείας και κοινωνικής φροντίδας.
Προληπτικές προσεγγίσεις
Ποιες είναι όμως οι συνθήκες που θέτουν τους ανθρώπους σε κίνδυνο και πώς μπορούμε να τις ξεπεράσουμε; Οι υπηρεσίες αποτυγχάνουν στους πιο ευάλωτους στις κοινωνίες μας, ζητώντας απλές, αποτελεσματικές λύσεις για να αποτρέψουν την επιδείνωση της κατάστασης κάποιου και να προκαλέσουν τελικά μεγάλο κόστος τόσο για τους ίδιους όσο και για την κοινωνία. Προκειμένου οι υπηρεσίες υγείας μας να είναι οι πυλώνες υποστήριξης που χρειάζονται οι άνθρωποι για να ευδοκιμήσουν, ενώ αποδεικνύονται και οικονομικά αποδοτικές, πρέπει να επανασχεδιαστούν για την πρόληψη τέτοιων τρωτών σημείων.
Εξασφαλίστε το Interreg 2Seas (2020-2023), διερεύνησε μια προληπτική προσέγγιση για να καινοτομήσουν τις τοπικές κοινωνίες και να υποστηρίξουν τους ανθρώπους σε ευάλωτες καταστάσεις να ανακτήσουν τις δυνάμεις τους και να σπάσουν τον κύκλο του κοινωνικού αποκλεισμού.
Περιέχει πολλά εταίροι κοινωνικής και υγειονομικής περίθαλψης και μη κυβερνητικές οργανώσεις από το Βέλγιο, τη Γαλλία, την Ολλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο, η κοινοπραξία ήταν ποικίλη ως προς τη σύνθεση. Περιλάμβανε κόμματα που στόχευαν διάφορες ομάδες, και συγκεκριμένα: νέους μετανάστες, πρόσφυγες και κατόχους καθεστώτος, άτομα με άλλο εθνικό υπόβαθρο από τη χώρα στην οποία ζουν, νέους ενήλικες με αυτισμό, άτομα που αποφεύγουν τη φροντίδα, άτομα με πρόνοια, μη συνοδευόμενους ανηλίκους, ανάδοχους παιδιά και ανάδοχες οικογένειες, απομονωμένα άτομα, έγκυες γυναίκες, άνεργοι/ ανειδίκευτοι/ ανεκπαίδευτοι.
Βεβαιωθείτε ότι παράγεται α ολιστικό μοντέλο που παρέχει ριζικό επανασχεδιασμό του συστήματος με επικεφαλής εργαζομένους πρώτης γραμμής για τη διάσπαση των υπαρχόντων επαγγελματικών σιλό καθώς και μια προσέγγιση από τους ομοτίμους από κάτω προς τα πάνω. Ενεργώντας και στα δύο επίπεδα ταυτόχρονα, φθάνει έγκαιρα στους ανθρώπους, αποτρέποντας προβλήματα από χιονοστιβάδες.
Το έργο παρήγαγε α οδηγός βήμα προς βήμα για την εφαρμογή του ENSURE, χρησιμοποιώντας πρόσωπα για να εκπροσωπήσουν αυτές τις διαφορετικές ομάδες-στόχους και να τους οδηγήσουν στο ταξίδι τους στη διαδικασία. Μέσα στο μοντέλο περιλαμβάνονταν τα κατάρτιση υποστήριξης ομοτίμων προγράμματα και οδηγός για επαγγελματίες υγείας και κοινωνικής περίθαλψης για να εφαρμόσουν εργασία υποστήριξης από ομοτίμους.
Τα αποτελέσματα του έργου τόνισαν ότι, χάρη στην υποστήριξη από ομοτίμους, οι ευάλωτες ομάδες απέκτησαν μεγαλύτερη πρόσβαση σε επαγγελματικές οργανώσεις που ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους. Ως εκ τούτου, οι ομότιμοι υποστηρικτές έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ μεμονωμένων ομάδων και επαγγελματικών οργανώσεων, κάνοντας αυτά τα άτομα πιο σίγουροι για τον εαυτό τους και για τους άλλους ανθρώπους.
Αμοιβαία υποστήριξη
Αυτά τα ευρήματα επιβεβαιώνονται και με το ποσοτικό μέρος της έρευνάς μας. Σε σύγκριση με την έναρξη του έργου, στο τέλος του α Σημαντική αύξηση διαπιστώθηκε στην αυτοεκτίμηση των μελών της ευάλωτης ομάδας στόχου και στην αντίληψη για την κοινωνική υποστήριξηκαι μια μικρή αύξηση της ψυχικής ευεξίας, της ανθεκτικότητας, της αυτοδυναμίας και της κοινωνικής ένταξης. Αυτό σημαίνει ότι το έργο αύξησε ελαφρώς τις ικανότητες ανάπτυξης και διατήρησης αμοιβαία επωφελών σχέσεων (Tennant et al., 2007) και συνέβαλε στη βελτίωση του μηχανισμού αντιμετώπισης, όπως η επιτυχής προσαρμογή σε δύσκολες ή προκλητικές εμπειρίες ζωής.
Η Τα οφέλη της μεθόδου υποστήριξης από ομοτίμους έχουν επίσης βρεθεί μεταξύ των ίδιων των ομοτίμων υποστηρικτών: «Αισθάνομαι ότι η εκπαίδευση και η εμπειρία που αποκτήθηκε είναι εξαιρετικά χρήσιμη για κάθε κοινή χρήση με άλλους ανθρώπους». Το έργο έχει συμβάλει στην εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και τις ικανότητές τους. Οι συνομήλικοι υποστηρικτές τονίζουν πόσα έχουν μάθει για τους δικούς τους μηχανισμούς αντιμετώπισης κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης. Δείχνει επίσης τη βιωσιμότητα και τον μακροπρόθεσμο αντίκτυπο του προγράμματος στην κοινότητα, καθώς αυτοί οι εργαζόμενοι μπορούν να συνεχίσουν να παρέχουν υπηρεσίες και υποστήριξη μετά τη λήξη του προγράμματος.
Σπάζοντας τον κύκλο
Επαγγελματίες επωφελήθηκαν επίσης από το έργο. Χάρη στην αυξημένη συνεργασία με ομοτίμους υποστηρικτές, Οι επαγγελματίες φαίνεται να έχουν αποκτήσει περισσότερες γνώσεις σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ομάδες-στόχοι τους που κατά συνέπεια οδήγησε σε περισσότερη κατανόηση και δέσμευση.
Ένας από τους στόχους του ENSURE ήταν να σπάσει τον κύκλο της διαγενεακής μετάδοσης προβλημάτων στις ομάδες που πλήττονται περισσότερο από την ευπάθεια. Οι ρίζες αυτού του είδους προβλήματος συχνά οδηγούν πίσω στην (πρώιμη) παιδική ηλικία και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν την παρουσία τους. Η εκπαίδευση ENSURE έδωσε στους συνομηλίκους υποστηρικτές και τους επαγγελματίες μια εικόνα για τις επιπτώσεις της πρώιμης παιδικής ηλικίας στη μετάδοση των προβλημάτων σε μια άλλη γενιά.
Περαιτέρω πληροφορίες
Άλλοι πόροι που παράγονται από το έργο μπορείτε να βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο.
Σόφι ΜακΓκάνναν
Η Sophie McGannan είναι Project Manager στο Health and Europe Center. Το Κέντρο αναπτύσσει, συντονίζει και διαχειρίζεται ευρωπαϊκά έργα δημόσιας υγείας και κοινωνικής φροντίδας. Αυτή τη στιγμή είναι ο κύριος εταίρος σε 9 έργα Interreg. Η Σόφι σπούδασε νομικά, οικονομικά και διοίκηση στο Πανεπιστήμιο της Λιλ και έχει μεταπτυχιακό στη Δημόσια Διοίκηση - Διεθνής Ανάπτυξη από το Πανεπιστήμιο της Υόρκης. Η Sophie είναι από το Maidstone του Kent και ζει στη βόρεια Γαλλία τα τελευταία 8 χρόνια.