Περιβαλλοντική ρύπανση της Ευρώπης & ανάπτυξη του εγκεφάλου των παιδιών

Φωτογραφία από JW Vein, Pixabay.

• Hier click, um diesen Artikel auf Deutsch zu lesen.
• Κάντε κλικ στο νερό για την εκτέλεση του σπιτιού σας.
• Cliquez ici pour lire l'article en français. 

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της βρεφικής ηλικίας, οι χημικές ουσίες του περιβάλλοντος έχουν ισχυρότερη επίδραση στο ανθρώπινο σώμα από οποιαδήποτε άλλη στιγμή. Τι σημαίνει αυτό για την ανάπτυξη του εγκεφάλου; Ποιος είναι ο σύνδεσμος με την περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική ανισότητα; 

Του Κα Σριπάδα

Τοξικές χημικές ουσίες του περιβάλλοντος βρίσκονται στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης εδώ και δεκαετίες. Σκεφτείτε το Τσέρνομπιλ, τον καθαρισμό του αμιάντου, ή πριν από αυτό, τη βιομηχανική επανάσταση: τα βιβλία βιολογίας εξακολουθούν να χρησιμοποιούν το παράδειγμα των σκώρων στην Αγγλία που άλλαξαν χρώμα από φως σε σκοτάδι κατά τον 19ο αιώνα, καθώς η ρύπανση από την καύση άνθρακα στις πόλεις σκοτείνιασε. το περιβάλλον τους.

Οι ερευνητές έχουν αποκαλύψει σημαντικούς δεσμούς μεταξύ της υγείας μας και των όσων είμαστε εκτεθειμένοι στο περιβάλλον μας, όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση, τα βαρέα μέταλλα, τα φυτοφάρμακα και τα επικίνδυνα απόβλητα. Ένας κρίσιμος παράγοντας είναι σε ποια ηλικία πραγματοποιούνται αυτές οι εκθέσεις. Η εγκυμοσύνη και τα πρώτα χρόνια της ζωής είναι τα πιο ευαίσθητα για έκθεση σε τοξικές χημικές ουσίες.

Πώς η ρύπανση του περιβάλλοντος επηρεάζει την ανάπτυξη

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της παιδικής ηλικίας, τα συστήματα του σώματος αναπτύσσονται ραγδαία. Τα παιδιά τρώνε, πίνουν και αναπνέουν περισσότερο από τους ενήλικες, σε σχέση με το σωματικό τους βάρος. Ωστόσο, οι φυσικές άμυνες του σώματός τους δεν είναι τόσο αποτελεσματικές όσο αυτές των ενηλίκων. Αυτό σημαίνει ότι τα ίχνη ορισμένων τοξικών χημικών στα τρόφιμα, τον αέρα και το νερό μπορούν να περάσουν στο σώμα πιο εύκολα στα παιδιά. Ταυτόχρονα, συγκεκριμένες δραστηριότητες για παιδιά, όπως το να σέρνονται στο πάτωμα, να βάζουν αντικείμενα στο στόμα τους και ο θηλασμός σημαίνει ότι τα παιδιά εκτίθενται σε χημικές ουσίες με διαφορετικούς τρόπους από τους ενήλικες. Επίπεδα χημικών που μπορεί να είναι ανεκτά για ενήλικες μπορεί να έχουν επιβλαβείς επιπτώσεις στην υγεία για βρέφη και παιδιά (Grandjean 2013).

Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την πρώιμη ανάπτυξη του εγκεφάλου, η οποία θέτει τα θεμέλια για το ανθρώπινο κεφάλαιο από το οποίο εξαρτιόμαστε για το υπόλοιπο της ζωής μας (Lanphear 2015). Η πρώιμη έκθεση σε τοξικά βαρέα μέταλλα, όπως ο μόλυβδος και ο υδράργυρος, συνδέονται με μειωμένη νοημοσύνη, μαθησιακές δυσκολίες, μειωμένη ακοή, μικρότερο χρονικό διάστημα προσοχής και υπερκινητικότητα. Αυτά τα αποτελέσματα μπορεί να είναι μόνιμα.

Η ρύπανση του περιβάλλοντος από την παραγωγή ενέργειας, τα οχήματα, τη βιομηχανία και τα τρόφιμα αποτελεί απειλή για την υγεία των παιδιών που ζουν στην Ευρώπη. Για να πάρουμε την περίπτωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, έχουν αναφέρει ερευνητές στη Βαρκελώνη ότι η έκθεση στον ατμοσφαιρικό ρύπο διοξειδίου του αζώτου (ΟΧΙ₂) κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και σε μικρότερο βαθμό μετά τη γέννηση, σχετίζεται με μειωμένη προσοχή σε παιδιά ηλικίας 4 και 5 ετών (Sentís et al., 2017). Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΟΧ) αξιολογεί ετησίως τις πηγές ρύπανσης στην Ευρώπη και δημοσιεύει το 30 πιο ρυπογόνοι βιομηχανικές εγκαταστάσεις στην ΕυρώπηΕ Αν και υπήρξαν επιτυχίες στη μείωση της ρύπανσης, η αξιολόγηση της EAA δείχνει ότι σε ολόκληρη την Ευρώπη, "η ποιότητα του αέρα πρέπει να βελτιωθεί για να μειωθεί η βλάβη στην ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον".

Ανισότητες στην υγεία του περιβάλλοντος

Το βάρος της υγείας από τις επικίνδυνες χημικές ουσίες του περιβάλλοντος πέφτει δυσανάλογα στις μειονεκτούσες ομάδες. Αυτό σημαίνει ότι κάποια παιδιά επηρεάζονται περισσότερο από άλλα. Ένα σαφές παράδειγμα αυτής της περιβαλλοντικής αδικίας είναι η εγγύτητα των σπιτιών σε αποτεφρωτήρες, χωματερές και νόμιμες και παράνομες χωματερές. Φτωχότεροι, λιγότερο μορφωμένοι, μειονεκτούντα άτομα και εθνοτικές μειονότητες τείνουν να ζουν πιο κοντά σε εγκαταστάσεις επεξεργασίας αποβλήτων και όταν εντοπίζονται επιπτώσεις στην υγεία, συχνά επιδεινώνονται από κοινωνικά μειονεκτήματα (Martuzzi et al., 2010). Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δημοσίευσε πρόσφατα το δικό του «Ανισότητες περιβαλλοντικής υγείας στην Ευρώπη»Δεύτερη έκθεση αξιολόγησης, με πολλά παραδείγματα για το πώς αλληλεπιδρούν οι κοινωνικοί καθοριστικοί παράγοντες με την υγεία του περιβάλλοντος.

Οι Ευρωπαίοι καταναλωτές και οι πολιτικές παίζουν επίσης ρόλο στη ρύπανση σε άλλα μέρη του κόσμου. Τοξικά, εύφλεκτα, εκρηκτικά ή διαβρωτικά υλικά που χαρακτηρίζονται ως κατεστραμμένα προϊόντα, ανακύκλωση ή απόβλητα εξάγονται τακτικά από χώρες υψηλού εισοδήματος σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Η επεξεργασία μπορεί να είναι λιγότερο δαπανηρή, αλλά σε πολλές τοποθεσίες δεν υπάρχουν οι εγκαταστάσεις και η εποπτεία για τη σωστή απόρριψη των τοξικών χημικών. Απόρριψη 500 τόνων τοξικών αποβλήτων στο Αμπιτζάν της Ακτής Ελεφαντοστού, από το σκάφος Probo Koala το 2006 και επικίνδυνη καύση στο Agbogbloshie,

Η Γκάνα, ηλεκτρονικών αποβλήτων (γνωστά ως ηλεκτρονικά απόβλητα, όπως υπολογιστές και ψυγεία) από ευρωπαϊκούς λιμένες, είναι δύο πρόσφατα παραδείγματα διακρατικής μεταφοράς ρύπανσης (Landrigan et al., 2019). Οι τοξικές χωματερές βρίσκονται συχνά κοντά σε περιοχές όπου τα παιδιά ζουν, μαθαίνουν και παίζουν. Το πρόσφατο Επιτροπή Lancet για τη ρύπανση και την υγεία διαπίστωσε ότι η ρύπανση από τον αέρα, το νερό, το έδαφος και τις τοξικές χημικές ουσίες ήταν υπεύθυνη το 2016 για 940,000 θανάτους παιδιών, εκ των οποίων το 92% συμβαίνει σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος (Landrigan et al., 2017, 2019).

Βήματα για την προστασία της περιβαλλοντικής υγείας των παιδιών

Το περιβάλλον μας έχει αλλάξει δραματικά από την εποχή της προσαρμογής του χρώματος των σκώρων στην Αγγλία.

Πολλοί νέοι κανονισμοί έχουν ψηφιστεί για τη μείωση της ποσότητας των επικίνδυνων χημικών ουσιών που εισέρχονται στο περιβάλλον μας κάθε χρόνο και για τον καθαρισμό των χημικών που επιμένουν για πολλά χρόνια και δεκαετίες. Ο κανονισμός για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την έγκριση και τον περιορισμό των χημικών (REACH) στην ΕΕ, μαζί με τη σύμβαση της Στοκχόλμης για τους επίμονους οργανικούς ρύπους και τη σύμβαση Minamata για τον υδράργυρο αποτελούν σημαντικές ιστορίες επιτυχίας στην παγκόσμια συνεργασία για την υγεία.

Αλλά και νέες χημικές ουσίες κυκλοφορούν κάθε χρόνο και μπορούν να μεταφερθούν σε μεγάλες αποστάσεις στον αέρα, το νερό και τα καταναλωτικά προϊόντα και να αναμειχθούν με τις υπάρχουσες χημικές ουσίες. Αυτό που δεν έχει αλλάξει είναι η μοναδική ευπάθεια των παιδιών σε τοξικές χημικές ουσίες στο περιβάλλον τους και η ανάγκη να δοθεί προτεραιότητα στην υγεία των παιδιών στο σημείο τομής της πολιτικής, της έρευνας και της βιομηχανίας.

αναφορές

Grandjean P. Only One Chance. Oxford University Press; 2013

Landrigan PJ, Fuller R, Fisher S, Suk WA, Sly P, Chiles TC, Bose-O'Reilly S. Ρύπανση και υγεία των παιδιών. Sci Total Environ. 2019 Φεβρουαρίου 10; 650 (Pt 2): 2389-2394.

Landrigan, PJ, Fuller, R., Acosta, NJR, Adeyi, O., Arnold, R., N, Basu, et al., 2017. TheLancetCommission on ρύπανσης και υγείας. Νυστέρι.

Lanphear BP. Η επίδραση των τοξινών στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο. Annu Rev Δημόσια Υγεία. 2015 Μαρ 18, 36: 211-30.

Martuzzi M, Mitis F, Forastiere F. Ανισότητες, ανισότητες, περιβαλλοντική δικαιοσύνη στη διαχείριση των αποβλήτων και την υγεία. Eur J Δημόσια Υγεία. 2010 Φεβ. 20 (1): 21-6.

Sentís A, Sunyer J, Dalmau-Bueno A, Andiarena A, Ballester F, Cirach M, Estarlich M, Fernández-Somoano A, Ibarluzea J, Íñiguez C, Lertxundi A, Tardón A, Nieuwenhuijsen M, Vrijheid M, Guxens M Έργο INMA. Προγεννητική και μεταγεννητική έκθεση σε ΟΧΙ₂ και λειτουργία προσοχής του παιδιού σε ηλικία 4-5 ετών. Environ Int. 2017 6 Ιουλίου? 106: 170-1779

Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (2019). «Ανισότητες περιβαλλοντικής υγείας στην Ευρώπη», δεύτερη έκθεση αξιολόγησης. Διαθέσιμο online: http://www.euro.who.int/en/publications/abstracts/environmental-health-inequalities-in-europe.-second-assessment-report-2019

Συνιστάται περαιτέρω ανάγνωση

Silent Spring, της Rachel Carson (1962).

Αναζήτηση για περιβαλλοντική δικαιοσύνη: Τα ανθρώπινα δικαιώματα και η πολιτική της ρύπανσης, από τον Bullard RD (2005).

Η αρχή προφύλαξης στον 20ό αιώνα: Αργά μαθήματα από πρώιμες προειδοποιήσεις, του David Gee (2002).